Η Χίλαρι Κλίντον ήταν το φαβορί για το χρίσμα των Δημοκρατικών στις εκλογές του 2008. Κύριος αντίπαλός της, όπως κατέγραφαν οι δημοσκοπήσεις, ο Τζον Έντουαρντς εκπρόσωπος της αριστερής πτέρυγας του κόμματος. Τον Ιούνιο του 2007 στο συνέδριο Take Βack America (προοδευτική τάση των Δημοκρατικών), όσοι παρακολούθησαν τις ομιλίες των διεκδικητών κατάλαβαν ότι ο Μπάρακ Ομπάμα θα έπρεπε να είναι ο υποψήφιος. Από αουτσάιντερ, κατάφερε να πάρει το χρίσμα και τελικά να γίνει ο πρώτος μαύρος πρόεδρος των ΗΠΑ, κάτι από μόνο του επαναστατικό στον τόπο που μέχρι πριν 150 χρόνια υπήρχε δουλεία.
Τι κατάφερε όμως ο Ομπάμα;
Παρέλαβε μια χώρα χτυπημένη από τη μεγάλη οικονομική κρίση και την παραδίδει με συνεχή ανάπτυξη έχοντας παράλληλα ρίξει την ανεργία από 10,1% (Οκτώβριος 2009) στο 5% το 2016, ενώ το 95% των φορολογουμένων πληρώνει χαμηλότερους φόρους σε σχέση με το παρελθόν. Πέρασε το Obama Care και 18 εκατομμύρια φτωχοί Αμερικανοί έχουν ασφάλιση. Και αυτό σε μια χώρα που οτιδήποτε έχει να κάνει με κρατική βοήθεια προκαλεί αλλεργία.
Παρέλαβε μια χώρα της οποίας η «δημοτικότητα» ανά τον κόσμο ήταν πάρα πολύ χαμηλή και άλλαξε την εικόνα της σχεδόν παντού (Pew Research). Ακόμα και στην Ελλάδα παρατηρούμε τεράστια ποσοστά αποδοχής της προεδρίας του με 60,9% θετικές γνώμες (aboutpeople).
Πηγή: Athens Voice, “Obama who cares”, 12.11.2016