Βλέποντας στις ειδήσεις ότι το κόμμα της Λεπέν είναι πρώτο στις δημοσκοπήσεις ενόψει των ευρωεκλογών στη Γαλλία, μου ήρθε στο μυαλό ο χαμός που προέκυψε την περασμένη εβδομάδα στη χώρα μας, με αφορμή την έρευνα του Pew Institute και τα ομολογουμένως ανησυχητικά της ευρήματα. Θυμίζω ότι είχαμε ορυμαγδό άρθρων, tweets, posts και σχολίων για το πόσο θρησκόληπτοι, ρατσιστές και εθνικιστές είναι οι Έλληνες σε σχέση με τους λαούς άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Εκτιμώ ότι αυτή είναι μια εύκολη και επιδερμική ανάλυση γιατί δε λαμβάνει υπόψη ότι και σε άλλες δυτικοευρωπαϊκές χώρες παρατηρούμε παρόμοιες συμπεριφορές και μάλιστα όχι μόνο σε δημοσκοπήσεις αλλά και σε εκλογές. Δεν φταίει δηλαδή το «ότι δεν περάσαμε διαφωτισμό» όπως αρέσκονται κάποιοι να λένε, αλλά αφορά και άλλους. Και μάλιστα πολλούς.
Χώρες, χωρίς τη δική μας οικτρή οικονομική κατάσταση όπως η Γαλλία, η Ολλανδία και η Αυστρία στο πολύ πρόσφατο παρελθόν παραλίγο να έχουν ακροδεξιές κυβερνήσεις, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σήμερα στην Ιταλία έχουν το Σαλβίνι και στην Ουγγαρία τον Ορμπάν. Ούτε βέβαια ότι στη Γερμανία η ακροδεξιά στις τελευταίες εκλογές έλαβε πολύ μεγάλα ποσοστά ή ότι λίγο πιο πριν στο Ηνωμένο Βασίλειο κέρδισε το Brexit με μια καθαρά εθνικιστική καμπάνια.
Αλλά ακόμα και αν πάμε πέρα από την Ε.Ε, θα συναντήσουμε ηγέτες όπως ο Τραμπ στις ΗΠΑ, ο Μπολσονάρου στη Βραζιλία, ο Πούτιν στη Ρωσία και ο Ερντογάν στην Τουρκία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Πηγή: efsyn.gr, “Νέος Μεσοπόλεμος;”, 07/11/2018
