Tο βιβλίο «Έλληνες Πρωθυπουργοί. Το παράδοξο της εξουσίας» των Κέβιν Φέδερστον και Δημήτρη Παπαδημητρίου είναι μια εις βάθος μελέτη, η οποία περιγράφει τον τρόπο λειτουργίας πέντε πρωθυπουργικών γραφείων κατά την περίοδο 1974-2009. Οι συγγραφείς, πέρα από τη σκιαγράφηση του θεσμικού πλαισίου της πρωθυπουργικής ηγεσίας, παραθέτουν αυθεντικές μαρτυρίες των πρωταγωνιστών της κάθε εποχής. Μίλησαν με όλους τους εν ζωή πρωθυπουργούς, αλλά και πολλούς υπουργούς, αξιωματούχους, σύμβουλους, δημοσιογράφους και ακαδημαϊκούς προκειμένου να φέρουν εις πέρας τη συγγραφή αυτού του βιβλίου.
Το «μοναχικό κέντρο διοίκησης» του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1974, οι ετερόκλητες επιλογές −και− εξωκομματικών συνεργατών του Ανδρέα Παπανδρέου, η αμφισημία μεταξύ «παράδοσης» και καινοτομίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, όπως και η ροπή του προς τη «μικροδιαχείριση», η λειτουργία του Πρωθυπουργικού γραφείου του Κωνσταντίνου Σημίτη το οποίο χαρακτηρίζεται −και όχι αδίκως− το ισχυρότερο και πιο αποτελεσματικό της Μεταπολίτευσης, και το «ανορθόδοξο μοντέλο διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, παρελαύνουν στις σελίδες της πολύ εμπεριστατωμένης αυτής μελέτης.
Οι δύο καταξιωμένοι ακαδημαϊκοί καταλήγουν στον στίχο του Μανώλη Ρασούλη «όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν», χαρακτηρίζοντας τους Έλληνες πρωθυπουργούς «γυμνούς αυτοκράτορες» παρ’ όλες τις εκτεταμένες συνταγματικές εξουσίες τους. Παράλληλα μας θυμίζουν περιστατικά της πρόσφατης πολιτικής μας ιστορίας, όπως για παράδειγμα το ότι οι επιτελείς του Κώστα Καραμανλή φεύγοντας πήραν μαζί τους μέχρι και τους σκληρούς δίσκους των υπολογιστών τους ή μοιράζονται με τον αναγνώστη άγνωστες ιστορίες όπως του Πρωθυπουργού εκείνου που τηλεφωνούσε σε υφυπουργό κρυφά από υπουργό για να ζητήσει κάποιο ρουσφέτι.
Πηγή: Athens Voice, “Έλληνες Πρωθυπουργοί – Το παράδοξο της Εξουσίας”, 14.02.2020
